۱. انوری، حسن و حسن احمدی گیوی (۱۳۷۵) دستور زبان فارسی ۱. تهران: فاطمی.
۲. انوری، حسن (۱۳۷۹) دستور زبان فارسی ۲. تهران: فاطمی.
۳. بهار، محمدتقی (بیتا) تاریخ تطور نثر فارسی. تهران: چاپخانه خودکار.
۴. خیامپور، عبدالرسول (۱۳۸۴) دستور زبان فارسی. تبریز: ستوده.
۵. دهخدا، علیاکبر (۱۳۷۲) لغتنامه. دانشگاه تهران: مؤسسه دهخدا.
۶. رجایی، محمدخلیل ( ۱۳۵۹) معالم البلاغه. شیراز: دانشگاه شیراز.
۷. سعدی، مصلحالدین (۱۳۷۴) گلستان. بهکوشش غلامحسین یوسفی. تهران: خوارزمی.
۸. سعدی، مصلحالدین (۱۳۸۱) گلستان. بهکوشش محمد خزائلی. تهران: بدرقه جاویدان.
۹. سعدی، مصلحالدین (۱۳۷۷) گلستان. بهکوشش حسن انوری. تهران: قطره.
۱۰. سعدی، مصلحالدین (۱۳۶۸) گلستان. بهکوشش محمدعلی فروغی. تهران: اسماعیلیان.
۱۱. شریعت، محمدجواد (۱۳۷۵) دستور زبان فارسی. تهران: اساطیر.
۱۲. شمسالدین، رازی (۱۳۷۳) المعجم فی معاییر اشعارالعجم. بهکوشش سیروس شمیسا. تهران: فردوس.
۱۳. شمیسا، سیروس (۱۳۸۵) بیان و معانی. تهران: فردوس.
۱۴. علویمقدم، محمد و رضا اشرفزاده (۱۳۸۷) معانی و بیان. تهران: سمت.
۱۵. معین، محمد (۱۳۷۱) فرهنگ فارسی. جلد اول. تهران: امیرکبیر.
۱۶. موحد، ضیاء (۱۳۷۸) سعدی. تهران: طرح نو.
۱۷. ناتلخانلری، پرویز (۲۵۳۵) دستور زبان فارسی. تهران: بنیاد فرهنگ و ایران.
۱۸. ناشر، عبدالحسین (بیتا) دررالادب. بینا: بیجا.
۱۹. وحیدیان کامیار، تقی (۱۳۸۴) دستور زبان فارسی (۱). تهران: سمت.
۲۰. شعار، جعفر (۱۳۵۰) «حذف در سخن سعدی». مقالاتی درباره زندگی و شعر سعدی. جلد سوم. بهکوشش منصور رستگار فسایی. شیراز: دانشگاه پهلوی شیراز. ۱۱ـ۱۶.
۲۱. محجوب، محمدجعفر (۱۳۶۴) «زبان سعدی و پیوند آن با زندگی». مقالاتی درباره زندگی و شعر سعدی. بهکوشش منصور رستگار فسایی. شیراز: دانشگاه پهلوی شیراز. ۳۲۵ـ۳۳۰.
۲۲. نجفی، سیدرضا (۱۳۷۹) «بلاغت حذف و ایجاز و رابطه آن با مجاز». نشریه علوم انسانی دانشگاه اصفهان. شماره ۶۸: ۱۵۳ـ۱۷۰.
۲۳. وحیدیانکامیار، تقی (۱۳۷۲) «بررسی ترتیب کتاب و تهذیب ابواب گلستان سعدی». مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی مشهد. شماره اول. سال بیست و ششم: ۵۱ـ۶۲.
۲۴. یغمایی، حبیب (۱۳۵۵) «سعدی را باید پدر و معلم فارسی خواند و دانست». مجله یغما. سال ۲۹ (۴): ۱۹۳ـ۱۹۹.