۱. قرآن کریم (۱۳۸۲) ترجمه عبدالمحمد آیتی. تهران: مدرسه.
۲. کتاب مقدس (تورات و...) (۱۸۹۵) ترجمه میرزامحمدجعفر شیرازی و دیگران (ترجمه قدیم). بیجا: بینا.
۳. احمدی، بابک (۱۳۸۲) ساختار و تأویل متن. چاپ ششم. تهران: مرکز.
۴. افلاطون، (۱۳۶۶) دوره آثار. جلد ۳. ترجمه محمدحسن لطفی. چاپ دوم. تهران: خوارزمی.
۵. بارت، رولان (۱۳۸۶) اسطوره امروز. ترجمه شیریندخت دقیقیان. چاپ چهارم. تهران: مرکز.
۶. بارت، رولان (۱۳۹۷) مبانی نشانهشناسی. ترجمه صادق رشیدی و فرزانه دوستی. تهران: علمی و فرهنگی.
۷. بالو، فرزاد، و مهدی خبازی کناری (۱۳۹۵) ناصرخسرو و سوسور. تهران: حکایت قلم نوین.
۸. پین، مایکل (۱۳۸۹) اندیشه انتقادی از روشنگری تا پست مدرنیته. ترجمه پیام یزدانجو. چاپ چهارم. تهران: مرکز.
۹. تبریزی، شمسالدینمحمد (۱۳۹۱) مقالات شمس. تصحیح محمدعلی موحد. ج۱و۲. چاپ چهارم. تهران: خوارزمی.
۱۰. سلدن، رامان، و پیتر ویدوسون (۱۳۹۷) راهنمای نظریه ادبی معاصر. ترجمه عباس مخبر. تهران: بان.
۱۱. سوسور، فردینان (۱۳۹۹) دوره زبانشناسی عمومی. ترجمه کورش صفوی. چاپ هفتم. تهران: هرمس.
۱۲. صفوی، کوروش (۱۳۹۴) از زبان شناسی به ادبیات. ج۲. چاپ پنجم. تهران: سوره مهر.
۱۳. عطار نیشابوری، فریدالدین (۱۳۹۱) تذکرهالاولیا. تصحیح محمد استعلامی. چاپ بیستوسوم. تهران: زوار.
۱۴. کرمانی، اوحدالدین (۱۳۴۷) مناقب اوحدالدین. تصحیح بدیعالزمان فروزانفر. جلد اول. تهران: ترجمه و نشر کتاب.
۱۵. کهون، لارنس (۱۳۹۲) از مدرنیسم تا پست مدرنیسم. ترجمه عبدالکریم رشیدیان. چاپ دهم. تهران: نی.
۱۶. گینیون، چارلز (۱۳۹۶) مارتین هایدگر: هستی و زمان. ترجمه محمود دریانورد. تهران: زندگی روزانه.
۱۷. ناصرخسرو، ابومعین (۱۳۴۱) زادالمسافرین. تصحیح محمد بذل الرحمن. برلین: کاویانی.