Volume 1, Issue 1 (spring & summer- 2004)
2004, 1(1): 25-46 |
Back to browse issues page
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hoseinpoor A. Dying before Death’ and ‘rebirth’‘
In Persian Mysticism and Literature. Journal title 2004; 1 (1) :25-46
URL: http://fis.khu.ac.ir/article-1-803-en.html
URL: http://fis.khu.ac.ir/article-1-803-en.html
Kashan University , hoseinpoor@kashan.ac.ir
Abstract: (12764 Views)
The spiritual tranquility, freedom from greediness, and independence are old sweet dreams, which are interpreted eagerly and enthusiastically by Muslim mystics in their sayings and writings. They have shown us many ways to actualize these colorful dreams. One of these ways is resort to ‘dying before death’ or ‘willful death’ or in other words ‘annihilation in God’. In this way, before the wayfaring mystic dies naturally or compulsorily, he choose to die to his bodily and spiritually vile life, and will be reborn by the divine and spiritually praiseworthy moral attributes, that is, he is annihilated from himself, and subsists on God. This article tries to investigate and answer these questions: What is the final and actual purpose of mystics’ from ‘willful death’? What are the prosperous effects of this kind of death? What is the source of Muslim mystics? Inspirations in founding and suggesting such a way? Finding a relation between ‘dying before death’ in Islamic mysticism and the concept of Nirvana in Buddhism, and explaining the question of rebirth, which is the other side of‘dying, before death are the other issues to be discussed in this paper.
Type of Study: Research |
References
1. قرآن کریم.
2. انجیل عیسی مسیح: ترجمه تفسیری عهد جدید؛ چ2، تهران: انتشارات آفتاب عدالت، 1364.
3. زمانی، کریم؛ میناگر عشق: شرح موضوعی مثنوی معنوی؛ تهران: نشر‌نی، 1382.
4. سنائی غزنوی، ابوالمجد مجدود بن آدم؛ دیوان اشعار، به‌اهتمام مدرس رضوی؛ چ3، تهران: کتابخانه سنائی، 1364.
5. شایگان ، داریوش؛ ادیان و مکتبهای فلسفی هند؛ 2جلد، تهران: امیرکبیر، 1356.
6. طبا‌طبائی، سید‌محمدحسین؛ تفسیر المیزان؛ ترجمه سیدمحمدباقر موسوی همدانی؛ قم: دفتر انتشارات اسلامی، بی تا.
7. عطار نیشابوری، فریدالدین محمد؛ اسرارنامه؛ به‌کوشش سیدصادق گوهرین؛ تهران: شرق، 1338.
8. عطار نیشابوری، فریدالدین محمد؛ الهی‌نامه؛ تصحیح فواد روحانی؛ تهران: زوّار، 1351.
9. عطار نیشابوری، فریدالدین محمد؛ منطق الطیر؛ به‌اهتمام سیدصادق گوهرین؛ چ10، تهران: علمی و فرهنگی، 1374.
10. عین القضات همدانی، ابوالمعالی عبدالله ابن محمد؛ تمهیدات؛ تصحیح و تعلیق عفیف عسیران؛ چ2، تهران: منوچهری، 1341.
11. غنی، قاسم؛ بحث در آثار و افکار و احوال حافظ، جلد دوم، قسمت اول: تاریخ تصوف در اسلام تا عصر حافظ؛ چ4، تهران: زوّار، 1366.
12. فروزانفر، بدیع الزمان؛ احادیث مثنوی؛ چ3، تهران: امیرکبیر، 1361.
13. قشیری، ابوالقاسم؛ رساله قشیریّه؛ ترجمه ابوعلی عثمانی، تصحیح و تعلیق بدیع الزمان فروزانفر؛ چ3، تهران: علمی و فرهنگی، 1367.
14. قیصری رومی، محمد داوود؛ شرح فصوص الحکم؛ به‌کوشش سیدجلال‌الدین آشتیانی؛ تهران: علمی و فرهنگی، 1375.
15. کاشانی، عزّالدین محمود بن علی؛ مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه؛ تصحیح جلال‌الدین همایی؛ چ3، تهران: موسسه نشر هما، 1367.
16. کلابادی، ابوبکر محمد؛ کتاب تعرّف (متن و ترجمه)، به‌کوشش محمدجواد شریعت؛ تهران: اساطیر، 1371.
17. مرتضوی ، منوچهر؛ مکتب حافظ؛ چ3، تبریز: ستوده، 1370.
18. مولوی، جلال الدین محمد؛ مثنوی معنوی؛ به‌اهتمام رینولد الّین نیکلسون؛ 3جلد، چ8 ،تهران: مولی،1370.
19. ناصر خسرو قبادیانی، حکیم ابومعین؛ دیوان ناصر خسرو؛ تصحیح مجتبی مینوی و مهدی محقق؛ تهران: دانشگاه تهران، 1370.
20. نجم رازی، عبدالله بن محمد؛ مرصاد العباد؛ به‌اهتمام محمد امین ریاحی؛ چ5، تهران: علمی و فرهنگی، 1373.
21. نیکلسون، رینولد الّین؛ عرفان عارفان مسلمان؛ ترجمه اسدالله آزاد؛ مشهد: دانشگاه فردوسی، 1372.
22. هجویری، علی بن عثمان جلّابی؛ کشف المحجوب؛ تصحیح ژوکوفسکی، با مقدمه قاسم انصاری؛ چ2، تهران: طهوری، 1371.
23. قرآن کریم.
24. انجیل عیسی مسیح: ترجمه تفسیری عهد جدید؛ چ2، تهران: انتشارات آفتاب عدالت، 1364.
25. زمانی، کریم؛ میناگر عشق: شرح موضوعی مثنوی معنوی؛ تهران: نشر‌نی، 1382.
26. سنائی غزنوی، ابوالمجد مجدود بن آدم؛ دیوان اشعار، به‌اهتمام مدرس رضوی؛ چ3، تهران: کتابخانه سنائی، 1364.
27. شایگان ، داریوش؛ ادیان و مکتبهای فلسفی هند؛ 2جلد، تهران: امیرکبیر، 1356.
28. طبا‌طبائی، سید‌محمدحسین؛ تفسیر المیزان؛ ترجمه سیدمحمدباقر موسوی همدانی؛ قم: دفتر انتشارات اسلامی، بی تا.
29. عطار نیشابوری، فریدالدین محمد؛ اسرارنامه؛ به‌کوشش سیدصادق گوهرین؛ تهران: شرق، 1338.
30. عطار نیشابوری، فریدالدین محمد؛ الهی‌نامه؛ تصحیح فواد روحانی؛ تهران: زوّار، 1351.
31. عطار نیشابوری، فریدالدین محمد؛ منطق الطیر؛ به‌اهتمام سیدصادق گوهرین؛ چ10، تهران: علمی و فرهنگی، 1374.
32. عین القضات همدانی، ابوالمعالی عبدالله ابن محمد؛ تمهیدات؛ تصحیح و تعلیق عفیف عسیران؛ چ2، تهران: منوچهری، 1341.
33. غنی، قاسم؛ بحث در آثار و افکار و احوال حافظ، جلد دوم، قسمت اول: تاریخ تصوف در اسلام تا عصر حافظ؛ چ4، تهران: زوّار، 1366.
34. فروزانفر، بدیع الزمان؛ احادیث مثنوی؛ چ3، تهران: امیرکبیر، 1361.
35. قشیری، ابوالقاسم؛ رساله قشیریّه؛ ترجمه ابوعلی عثمانی، تصحیح و تعلیق بدیع الزمان فروزانفر؛ چ3، تهران: علمی و فرهنگی، 1367.
36. قیصری رومی، محمد داوود؛ شرح فصوص الحکم؛ به‌کوشش سیدجلال‌الدین آشتیانی؛ تهران: علمی و فرهنگی، 1375.
37. کاشانی، عزّالدین محمود بن علی؛ مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه؛ تصحیح جلال‌الدین همایی؛ چ3، تهران: موسسه نشر هما، 1367.
38. کلابادی، ابوبکر محمد؛ کتاب تعرّف (متن و ترجمه)، به‌کوشش محمدجواد شریعت؛ تهران: اساطیر، 1371.
39. مرتضوی ، منوچهر؛ مکتب حافظ؛ چ3، تبریز: ستوده، 1370.
40. مولوی، جلال الدین محمد؛ مثنوی معنوی؛ به‌اهتمام رینولد الّین نیکلسون؛ 3جلد، چ8 ،تهران: مولی،1370.
41. ناصر خسرو قبادیانی، حکیم ابومعین؛ دیوان ناصر خسرو؛ تصحیح مجتبی مینوی و مهدی محقق؛ تهران: دانشگاه تهران، 1370.
42. نجم رازی، عبدالله بن محمد؛ مرصاد العباد؛ به‌اهتمام محمد امین ریاحی؛ چ5، تهران: علمی و فرهنگی، 1373.
43. نیکلسون، رینولد الّین؛ عرفان عارفان مسلمان؛ ترجمه اسدالله آزاد؛ مشهد: دانشگاه فردوسی، 1372.
44. هجویری، علی بن عثمان جلّابی؛ کشف المحجوب؛ تصحیح ژوکوفسکی، با مقدمه قاسم انصاری؛ چ2، تهران: طهوری، 1371.
Send email to the article author
| Rights and permissions | |
 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License. |
